ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΟΡΚΟΣ

  ΕΤΥΜΟΛΟΓΩ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ

«ἄπιτε»!

Ἐξ Ὀλυμπισμοῦ

ἄρχεσθαι

&

Ἀθεμιτουργίας παύεσθαι

«Χωρίς αξίες η ζωή δεν έχει αξία».

 «Όταν λέμε ότι ο άνθρωπος είναι αρχιτέκτονας της μοίρας του, πρέπει να το εννοούμε. Δεν αρκεί να προσευχόμαστε, πρέπει να αγωνιζόμαστε».

 «Όταν οι πολιτικοί της Ελλάδας είναι για γέλια, τότε το Μέλλον της Ελλάδας είναι για κλάματα».

(Σαράντος Καργάκος, 1937-2019, φιλόλογος, ιστορικός, δοκιμιογράφος, συγγραφέας)

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΙΤΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

«Πεπαιδευμένου γάρ ἐστιν ἐπί τοσοῦτον τἀκριβές ἐπιζητεῖν καθ᾽ ἕκαστον γένος, ἐφ᾽ὅσον ἡ τοῦ πράγματος φύσις ἐπιδέχεται· παραπλήσιον γάρ φαίνεται μαθηματικοῦ τε πιθανολογοῦντος ἀποδέχσθαι καί ρητορικόν ἀποδείξεις ἀπαιτεῖν. Ἕκαστος δέ κρίνει καλῶς ἅ γινώσκει, καί τούτων ἐστίν ἀγαθός κριτής...» 

(Αριστοτέλης, 384-322, «ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ», 1094b, 27-32-1095α).

 (= Γιατί ίδιον του μορφωμένου και καλλιεργημένου αθρώπου είναι να επιζητεί σε κάθε περιοχή έρευνας τόση ακρίβεια, όση επιτρέπει η φύση του θέματος/αντικειμένου. Είναι, δηλαδή, όμοιο να παραδεχόμαστε από έναν μαθηματικό τους υπολογισμούς των πιθανοτήτων, όσο και από έναν ρήτορα να απαιτούμε τις αποδείξεις του. Ο καθένας κρίνει ορθώς εκείνα τα οποία γνωρίζει, και ως προς αυτά είναι καλός κριτής).

ΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΞ-ΕΠΝΕΥΣΕ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ 2024

«Η τελετή έναρξης δεν ήταν ένα μεγαλειώδες θέαμα, αλλά μια αισχρή και κομφορμιστική παραγωγή».

 (Αλέν Φινκιελκρό, 1949(75), Γάλλος δοκιμιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός και δημόσιος διανοούμενος). 

Διανύουμε την τελευταία εβδομάδα της μεγαλύτερης διοργάνωσης αθλητικών αγώνων, των Ολυμπιακών Αγώνων, η έναρξη των οποίων ξεκίνησε την 26η Ιουλίου με την τελετή που ήταν βέβαια εντυπωσιακή, ασυνήθιστη και καινοτόμα, αλλά εμένα μου θύμιζε τσίρκο Μedrano, και οι αγώνες ολοκληρώνονται την 11η Αυγούστου με την τελετή λήξης, που προσδοκώ να μην είναι άλλη μία δυστοπική παράσταση. 

Ήταν ένα melange, δηλαδή ένα σύμφυρμα, συνονθύλευμα από χιλιάδες εικόνες, έννοιες σύμβολα, προσωπικότητες, γεγονότα, θρύλους, μύθους; με κοινό στοιχείο τη γαλλικότητα, το τι αντιπροσωπεύει η Γαλλία σήμερα, αλλά και διαχρονικά, δικαίως οι Γάλλοι θεωρούνται σοβινιστές! Σε αυτό το tableau vivant, τον απέραντο και ζώντα πίνακα ζωγραφικής χώρεσαν τα πάντα, ο Ζινεντίν Ζιντάν, η Lady Gaga, ένα συγκρότημα death metal μαζί με μια σοπράνο που τραγουδούσε «Κάρμεν», χορευτές, φωτιές, πυροτεχνήματα, περίτεχνα φωτιστικά εφέ και τρικολόρ καπνογόνα και άλλα ευρήματα, ων ουκ έστιν αριθμός.

 Η τρίτη ανάληψη με διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων από τους Γάλλους, μετά το 1900 και το 1924, απέτυχε παταγωδώς οργανωτικά πέρα από τα λάθη και τις γκάφες που έγιναν, τα οποία, συζητήθηκαν και θα συζητούνται για πολύ ακόμα, αλλά κυρίως γιατί πρόδωσαν τα Ολυμπιακά Ιδεώδη της Εκεχειρίας, της Συμφιλίωσης, της Ιερότητας, της Άμιλλας, της αρμονικής ανάπτυξης σώματος και πνεύματος και προώθησαν τη Διεμφυλικότητα (Τransgender), τη Συμπεριληπτικότητα, τον Δικαιωματισμό εν ονόματι της Woke Culture (= πολιτισμός αφύπνισης), ένα νέο είδος απάνθρωπου ολοκληρωτισμού, όπου η αντίθετη άποψη τιμωρείται  

Από το «ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ», fair play ιδεώδους του αρχαιοελληνικού ολυμπιακού πνεύματος περάσαμε στο «ΦΕΥ* ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ»! Οι Γάλλοι διοργανωτές ευτέλισαν το Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατον, τον αγνό πατέρα του Ωραίου, του Μεγάλου και του Αληθινού. 

Η καρδιά του βαρόνου Πιερ ντε Κουπερτέν, 1863-1937, προέδρου της ΔΟΕ από το 1896 - 1925, που βρίσκεται θαμμένη σε ειδική στήλη στην Ολυμπία πόνεσε από απογοήτευση και αγανάκτηση!

 Η ιδέα της αναγκαιότητας της ανασύστασης των Ολυμπιακών Αγώνων ανήκει στον σατιρικό ποιητή Αλέξανδρο Σούτσο, 1803-1863, Φαναριώτη ρομαντικό πεζογράφο, ο οποίος συνέθεσε ένα ποίημα, το οποίο δημοσίευσε το 1833 η εφημερίδα «ΗΛΙΟΣ» του Ναυπλίου. 

"Αν ηδύνατο στην γη σας η σκιά μας να πετάξη, Προς τους Υπουργούς του Θρόνου ήθελε με τόλμη κράξει. Άφετε τα μικρά πάθη, τας ματαίας έριδάς σας, Άθλιοι συλλογισθήτε τ' ήταν πάλαι η Ελλάς σας. Δεν με λέγετε πού είναι οι αρχαίοι σας αιώνες; Οι ωραίοι σας πού είναι Ολυμπιακοί Αγώνες; πού τα Παναθήναιά σας; Αι μεγάλαι τελεταί σας, τα μεγάλα θέατρά σας; Πού εικόνες κι ανδριάντες, πού βωμοί και πού τεμένη; Κάθε πόλις, κάθε δάσος και καθείς ναός προ πάντων ήσαν πάλαι πληθυσμένοι· Με ογήρυσιν σιγώσαν μαρμαρίνων ανδριάντων Τους βωμούς σας ξένα έθνη στόλιζαν με προσφοράς, με χρυσούς ο Γύπας πίθους. Και ο Κροίσος με κρατήρας και με πλάκας αργυράς και με πολυτίμους λίθους. Ήγοιγε των Ολυμπίων η ενδοξοτάτη πάλη έρρεεν εις τον αγώνα λαού χείμαρρος πολύς. Και κατέβαιναν εις τούτον αθληταί οι βασιλείς. Ο Ιέρων και ο Γέλων και ο Φίλιππος και άλλοι εις Ελλήνων χιλιάδας τεσσαράκοντα εκθάμβους. Ο Ηρόδοτος παρίστα στην κομψήν του ιστορίαν τους προσφάτους των θριάμβους. Ήκουεν ο Θουκυδίδης την ωραίαν αρμονίαν της πεζής ποιήσεώς του, Και ηλείφετο εις πάλην ένδοξος αντίζηλός του [...]"

. Δολιανίτης, Γ., 1η Κοινή Διεθνής Σύνοδος για Διευθυντές Εθνικών Ολυμπιακών Ακαδημιών, Μέλη και Στελέχη Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών και Διεθνών Αθλητικών Ομοσπονδιών, 20-27 Μαΐου 1992, Αρχαία Ολυμπία. 

Επηρεασμένος από τις ιδέες του ποιήματος αυτού ο Ευάγγελος Ζάππας, 1800-1865, μεγάλος εθνικός ευεργέτης και αγωνιστής του '21 πρότεινε την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. 

Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες τελέστηκαν την 15η Νοεμβρίου του 1859 και όχι το 1896! Ονομάστηκαν «Ζάππιες Ολυμπιάδες» ή «ΟΛΥΜΠΙΑ ΤΟΥ ΖΑΠΠΑ» και τελέστηκαν 4 φορές, τα έτη 1859, 1870, 1875 και 1889.

 Επομένως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική απ' αυτή που γνωρίζουμε ότι εμπνευστής των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων είναι ο Γάλλος παιδαγωγός και ιστορικός Πιερ ντε Κουμπερτέν. Ήδη απ’ τη σύσταση του Νεοελληνικού κράτους υπάρχει, ξεκάθαρος προσανατολισμός στον κλασσικό αθλητισμό της αρχαιότητας. Είναι ελληνική η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων και όχι γαλλική! Έγινε από παράτολμη ιδέα του Έλληνα της Βλαχίας Ευάγγελο Ζάππα το 1856 με επιστολή του στο βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα Α', 1815-1867. 

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ

 Σας παραθέτουμε τον Ολυμπιακό Ύμνο που υπάρχει στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, της Α' Γυμνασίου, τον οποίο διδάσκονται οι Ελληνόπαιδες και οι Ξενόπαιδες:

 «Oι σύγχρονοι Oλυμπιακοί Αγώνες αναβίωσαν για πρώτη φορά το 1896 στην Αθήνα. Με αφορμή την τέλεσή τους ανατέθηκε, ένα χρόνο πριν, στον Κωστή Παλαμά να γράψει τον ύμνο των Oλυμπιακών Αγώνων, ο οποίος μελοποιήθηκε από τον Κερκυραίο συνθέτη Σπυρίδωνα Σαμάρα. Από την Oλυμπιάδα του Τόκιο, το 1952, καθιερώθηκε ως ο επίσημος ύμνος των Αγώνων και ακούγεται στην ελληνική γλώσσα σε κάθε Oλυμπιάδα». «Αγνέ πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού, κατέβα, φανερώσου κι άστραψ' εδώ πέρα στη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού. Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι, στων ευγενών Αγώνων λάμψε την ορμή, και με τ' αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι και σιδερένιο πλάσε κι άξιο το κορμί. Κάμποι, βουνά και πέλαγα φέγγουν μαζί σου σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός, και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου, Αρχαίο Πνεύμ' αθάνατο, κάθε λαός».

 Κ. Παλαμάς, Άπαντα, τόμ. 3, Μπίρης

 Να το Μεγαλείο του ΥΠΑΙΘΑ να υποβαθμίζει ό,τι είναι ελληνικό πρωτότυπο και να αναβαθμίζει τα ξένα αντίγραφα λόγω Ξενοδουλίας! Οι μαθητές μας οφείλουν να διδάσκον

ται την αληθινή ιστορία του ελληνικού πολιτισμού και τη συμβολή αυτού στον παγκόσμιο πολιτισμό. 

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ/ΤΗΣ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗΣ

 Το βασικότερο στοιχείο της αφύπνισης είναι η Συνειδητότητα! Όσο περισσότερο αφυπνίζεται ένας άνθρωπος τόσο πιο συνειδητός γίνεται στη ζωή του, αποκτά μεγαλύτερη επίγνωση του εαυτού του και του κόσμου γύρω του. Διατηρεί τον έλεγχο της ζωής του, δίνει έμφαση στην ποιότητα και αποφεύγει τη φαυλότητα, ακολουθεί τον δρόμο της Αρετής και βιώνει την ψυχική ελευθερία, εκδηλώνει την αυθεντικότητά του, την αλήθεια του! Πετυχαίνει την ευδαιμονία του. Το ψεύδος, η άγνοια, ο φόβος, η μαλθακότητα σε ρίχνουν στη λήθη, στην ασυνείδητη ζωή. Μόνο η αλήθεια και η κατάκτηση των αρετών οδηγούν τον άνθρωπο στην αφύπνιση! Στην αληθινή ζωή, στην ευδαιμονία του. 

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 Ο Πλούταρχος, 45-120, στο ιδιόρυθμο έργο, μυστηριακού χαρακτήρα του που τιτλοφορείται «Περί των εκλελοιπότων χρηστηρίων», «De defectu oraculorum», (= Περί της παρακμής των χρησμών), μας μεταφέρει τα λεγόμενα ενός Κλεόμβροτου του Λακεδαιμόνιου ο οποίος ταξίδεψε για να μεταβεί στις όχθες της Ερυθράς θάλασσας, όπου θα συναντούσε και θα συμβουλευόταν ένα ασύνηθες Ον, το οποίο φερόταν ως εκπαιδευτής των ανθρώπων και μυητής των Σοφών.

 Ο Πλούταρχος μάς λέει πώς κατανοεί το θέμα του πνευματικού ανθρώπου και πώς ένας αφυπνισμένος μπορεί να έχει γνώσεις για τη δομή και τη λειτουργία του σύμπαντος. Οι αποκαλύψεις του Πλουτάρχου μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας. Η πραγματεία του αυτή ανήκει στα «Ηθικά» του έργα και περιέχει 52 κεφάλαια. Εμείς θα σας αναφέρουμε απόσπασμα από το κεφάλαιο 21: «οὐκ ὀκνῶ χαρίζεσθαι... ἀνῆγεν εἰς δαίμονας»: (= Δε διστάζω να σας ευαρεστήσω με την αφήγηση ενός βάρβαρου άνδρα, τον οποίο δυσκολεύτηκα πολύ να βρω, μετά από πολλές περιπλανήσεις/αναζητήσεις και αφού τέλεσα πολλές ειδοποιήσεις σε αυτούς τους ανθρώπους που διαμένουν στην Ερυθρά θάλασσα, αυτοί μια φορά το έτος τον συναντούν ενώ τις υπόλοιπες ημέρες της ζωής του αυτός συναναστέφεται με περιφερόμενες νύμφες και δαίμονες (σ.σ. ανώτερες θείες οντότητες), όπως έλεγε. Μόλις κατάφερα τελικά να τον ανακαλύψω ο τρόπος υποδοχής του απεναντί μου ήταν πάρα πολύ εγκάρδιος λέγοντάς μου πολύ όμορφα λόγια. Ήταν πάρα πολύ όμορφος από όσους ανθρώπους γνώρισα, συνεχώς φαινόταν πως δεν τον είχε αγγίξει ποτέ καμμία νόσος (σ.σ. δεν είχε πάθη· τα πάθη μας είναι η αιτία όλων των ασθενειών). Προσέφερε στον εαυτό του, από τη φύση, μια φορά το μήνα έναν πικρό καρπό ποώδους φυτού (βοτάνου) με φαρμακευτικές και θεραπευτικές ιδιότητες μπορούσε να μιλάει πολές και διαφορετικές γλώσσες, μαζί μου συνομιλούσε σε δωρική διάλεκτο κυρίως με έντονο το στοιχείο της μελωδικότητας (σ.σ. η ελληνική γλώσσα είναι μελωδική). Καθώς μιλούσε γέμιζε ο τόπος από ευωδία που έβγαινεγιατί απέπνεε από το στόμα του ένα πολύ ευχάριστο άρωμα. Αντικείμενο της καθημερινότητάς του ήταν η διασταύρωση της ιστορίας με όλες τις άλλες επιστήμες. Ενεπνέετο από τη μαντική μανία μια ημέρα κάθε χρόνο και όταν κατέβαινε στη θάλασσα έλεγε προφητείες, σύχναζαν προσέτι και άρχοντες και γραμματείς βασιλιάδων (σ.σ. η αφρόκρεμα των ανθρώπων της εποχής του) και ύστερα αποχωρούσαν. Εκείνος λοιπόν τη μαντική του μανία την ανήγαγε στους δαίμονες (= οντότητες μεταξύ θεών και ανθρώπων, ήτοι ημιθέων).

 Διαθέτουμε, σήμερα, τη βούληση...να ξεφύγουμε από τη μακαρία ραστώνη στην οποία έχουμε περιέλθει... και να δραστηριοποιηθούμε... ώστε να αλλάξουμε τα πράγματα επ' ωφελεία της Πατρίδας, του Έθνους, του Λαού, της Πολιτείας και γενικότερα της Ελλάδας; 

ΔΡΟΣΕΡΟΝ ΘΕΡΟΣ με ισχυρά αντανακλαστικά αφύπνισης/εγρήγορσης για τα τεκταινόμενα! Ο Εφησυχασμός καλλιεργεί την Απάθεια και συμβάλλει στην Αποβλάκωση! 

ΠΕΤΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Καθηγητής Φιλόλογος –––––––––––

– * Φεῦ: σχετλιαστικό επιφώνημα που σημαίνει αλίμονο, ουαί, ποπό!

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ • ebdomi.com

14 ΣΕΛΙΔΑ - 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024 ΕΒΔΟΜΗ